Rezidba je korisna i neizostavna operacija, ali isto tako može biti i štetna po voćku ako je obavljaju lica koja nijesu dovoljno obučena za ovaj zadatak. Kada je riječ o orezivanju masline, ovaj posao se obavlja u vrijeme mirovanja vegetacije. Teoretski to je nakon berbe, pa do kretanja vegetacije, što je upravo sada. Kako je kazala Milica Vujačić, magistar agronomije ova pomotehnička mjera ima za cilj da se kod mladih stabala masline formira krošnja, odnosno uzgojni oblik koji se želi dobiti. Ona kaže da kod stabala u rodu cilj je postizanje redovne rodnosti, a to se dobija pravilnom i pravovremenom rezidbom.

– Postoji rezidba u periodu prividnog mirovanja, a to je kod masline u rano proljeće kada prođe opasnost od jačih mrazeva, naročito u kontinentalnom dijelu. Imamo i ljetnju rezidbu čiji je cilj uklanjanje vodopija i pojedinih grana koje nijesmo uklonili prethodnom rezidbom. Osim osnovnog cilja rezidbe koji je formiranje željenog uzgojnog oblika ona je bitna i za raspoređivanje grana u odnosu na svjetlost – rekla je Vujačić.

Vujačić navodi da je tu i uspostavljanje ravnoteže između nadzemnog dijela i korijenovog sistema, kao i za uspostavljanje ravnoteže između prirasta i roda. Ona kaže da je na kraju bitna i zbog dobijanja stalnog roda.

– Kao i kod ostalih voćaka kod masline razlikujemo više vrsta grančica, a to su vodopije, drvne grančice, mješovite grančice i cvijetne grančice. Vodopije su grane koje se na maslini često pojavljuju, posebno nakon jače rezidbe na starim stablima ili nakon značajnih oštećenja na krošnji. Takve grančice, sa dugačkim internodijama rastu uspravno i izrazito bujno iz panja, stabla ili iz osnovnih grana. Lišće im je očito netipično za sortu. Takve grančice nose na sebi isključivo drvne pupoljke. Vodopije ostavljene prilikom obnove ili kao nadomjestak izgubljene osnovne grane donose rod nakon četiri godine – kazala je Vujačić.

Drvene grančice ili kako se drugačije zovu „narodne” su bujne, ali manje od vodopija.

– Rastu uspravno iz dvogodišnjih ili trogodišnjih grančica. Lišće je na svim grančicama normalno razdvojeno, intenzivno zeleno. Nosi isključivo drvene pupoljke. Oni su osnova dobre rezidbe jer njima zamjenjujemo izrođene grančice. Mješovite grančice su jednogodišnje, rastu iz dvogodišnjih grančica. Po bujnosti su slabije od drvenih, a bujnije od rodnih. Pored cvijetnih pupoljaka na gornjem dijelu nose i drvene pupoljke iz kojih produžuju rast. Razvoj ovakvih grančica bez rezidbe dovodi do ogoljavanja njihovog donjeg dijela (mjesta gdje je bio plod). Kada se takve grane poviju pod teretom ploda na oborenom dijelu se se dobiju samo rodne grane, koje se nakon berbe rezidbom potpuno uklone – kazala je Vujačić.

Osnovna karakteristika rodnih grančica je da su malo bujne i po cijeloj dužini stvaraju samo cvijetne rodne pupoljke.

– Rađanjem rodne grančice ostaju bez pupoljka, pa ih je rezidbom potrebno potpuno ukloniti jer više ne mogu zametati cvijetne pupoljke. Rezidbom rodnih stabala više težimo proređivanju grančica, nego njihovom prikraćivanju – kaže Vujačić.
Osnovna pravila koja se rezidbom uklanjaju su vodopije, osim onih koji nam služe kao zamjena ili da popune prazno mjesto.
– Dio drvnih grančica takođe, treba odstraniti i to one koje su najbujnije i najslabije, a ostaviti srednje bujne grančice. Ukloniti i one koje su prethodne godine dale rod rezom unazad do prve nove grančice koja je formirana u prethodnoj vegetaciji. Sve radnje izvode se u zavisnosti od prethodnog roda i snage stabla. Jača rezidba se izvodi kod stabala koja su bila rodnija i obrnuto – ističe Milica Vujačić.

A.D.

---